Straks ben ik hier vertrokken, en de deur valt dicht,
mijn laatste voetstap treuzelt bij de poort, en 't is gebeurd --
Corel, gegroet mijn trouwe vriend, het afscheid valt niet licht:
de eetzaal, het trappenhuis, hoe raak ik losgescheurd
van zoveel vertrouwds. De keuken, de activiteiten,
de altijd open deuren van de staf,
de liften, steeds te nauw, met nukken en humeuren,
al was je gammel en versleten,
je zat mij aan het hart gebakken, dierbare makker,
je bood mij een comfortabel, warm tehuis, keer op keer,
alsof ik er was geboren. Nu speelt het laatst bedrijf,
ik ben hier nog maar even
en druk nog eenmaal de vertrouwde handen.
Corel, jij weet als geen ander
dat afscheid een vast deel is van het leven --
vaarwel, verwacht een andere heer,
ik sla mijn tenten op aan nieuwe stranden.
Herman Posthumus Meyjes
Deventer, 14 november 2013
Gedicht geschreven ter gelegenheid van de onverwachte sluiting van het woon-en zorgcentrum Corel aan de Zwolseweg in Deventer. Het tehuis werd geopend in 1966 en beheerd door de Zorggroep Solis.
Stadsgedicht 8
Geen opmerkingen:
Een reactie posten