het land waar niets gebeurde
en evenmin gebeuren kon.
Toch het waren grootse tijden
want wij 'gingen immers naar Rome',
we gingen van triomf naar triomf
en juichten ons schor voor de radio
bij het horen van zijn stem,
de zeekastelen gleden van de helling,
de zilveren vogels vlogen af en aan,
van trots stonden onze borsten bol
wij hadden een schaakgrootmeester in ons midden
die ook de jeugd onderwees
en Rie Mastenbroek zwom de tijden aan flarden,
zoals Daan Kagchelland ze aan flarden zeilde in zijn jol.
Wat is hiervan gebleven, een bordje op de hoek?
Wat oude mannen die gedenken? Neen, meer!
Geen buurt, geen stad leeft zonder zijn herinneringen,
de bouwstenen van het heden, de tastbare getuigen.
Naar Rome zijn wij niet gegaan,
en dingen zijn gebeurd waarvoor wij het hoofd in stilte buigen.
Maar nòg horen wij de weergalm van het gejuich en het gejoel:
Han Hollander trof onvergetelijk doel.
Herman Posthumus Meyjes
Deventer, 10 november 2013
Han Hollander was de immens populaire radio-sportverslaggever van de jaren 'dertig van de vorige eeuw.
Zijn geboortehuis stond aan de Walstraat, thans het Waltorenpad, te Deventer. Als jood werd hij in de
bezettingsjaren omgebracht.
De schaakgrootmeester, later wereldkampioen, was Max Euwe. In 1934 werden de wedstrijden voor het Europese voetbalkampioenschap in Rome gehouden. Nederland kwalificeerde zich op het laatst niet.
Stadsgedicht 9
Geen opmerkingen:
Een reactie posten