Stadsbrand

de wereld een kruitvat
een overspringende vonk
de wereld een slechte verbinding
een vergeten blik achterom
de wereld een onbedachtzaamheid
in duizend een kans van één –-
     ziet om u heen

de wereld een smeulende spaander
een niet-dichtgedraaide kraan
de wereld een omgevallen kaars
een vergeten pan vet
de wereld een kwade opzet
een schreeuw in de nacht, merg en been --
     ziet om u heen

de wereld een hongerig roofdier
op zoek naar zijn prooi
de wereld een broeiende hooimijt
die in het verborgene gloeit
de wereld een te heet opgestookte oven
de tijd die nog rest slechts te leen --
      ziet om u heen

oude binnenstad, opgepast
het vuur ziet je als smakelijke buit
die voor vlammen verleidelijk ligt opgetast
en voor je het weet is de stedelijke weelde
      over en uit!

Herman Posthumus Meyjes
26 december 2013

Ter herinnering aan de brand die op 23 december 2013 verscheidene
huizen, werkplaatsen en appartementen in de as legde in de Grote Overstraat

Stadsgedicht 13

Dag der Mensenrechten

Eerbetoon aan de wetten

In dikke folianten staan wij opgeslagen,
even zovele strijders stram in het gelid,
product van generaties denkkracht, drieste daden:
vuurtorenlicht voor wie, gekerkerd, tot ons bidt.


Wij zijn de thermometer der beschaving,
de peilstok van de menselijkheid,
in wetten,voorschriften en regels vindt laving
wie dorst naar eindelijke gerechtigheid.


Te vaak nog triomfeert de knoet en het geweld
de cipier slaat nog menig arme drommel lens;
en onderschat ook niet de macht van het grove geld,
De zwakte zit niet in de tekst, maar in de mens.


Maar eens zal ook de stugste weerstand niet beletten
dat zachte krachten winnen. Zij zijn niet te verslaan:
zachte krachten, dappere mensen, harde wetten,
uit dat verbond zal nieuwe vrijheid altijd weer ontstaan.

Herman Posthumus Meyjes
Deventer, 13 november

Ter gelegenheid van Dag van de Mensenrechten op 10 december 2013

Stadsgedicht 10

De eerste paal

de eerste paal richt trots zijn schouders recht
na jaren strijd is het pleit beslecht
de grens getrokken tussen toekomst en voorheen --
de paal, dat is een steen

in de modder is het lopen op de tast
ter aarde glijdt wie niet op zijn schreden past
hoe lang nog tot de vlag in top? --
de paal dat is een mast

jarenlang hield het geluk zich schuil
de gemeente viel zich toch geen buil?
was het pannenbier een zoete droom? --
de paal dat is een kuil

het nieuw ontwerp maakt de kritiek wel stom
de Italiaanse binnenhof oogst lof rondom
laat nu de bouw niet langer talmen --
de paal is een kolom

nu is weggeruimd het laatst bezwaar:
wedergeboorte van de binnenstad, nog luttel jaar
bestuurskracht werpt zijn vruchten af --
Margriet is een pilaar.

Herman Posthumus Meyjes
Deventer, 6 december 2013

Bij het slaan van de eerste paal voor het nieuwe stadskantoor op 6 december 2013

Stadsgedicht 12